Bruichladdich Peat [Islay]

[distilleerderij] Bruichladdich 

      [betekenis] Hoekje aan het strand

         [gebied] Islay, Argyll

       [leeftijd] -

          [vaten] Amerikaans eiken

        [alcohol] 46%

          [prijs] € €

Bruichladdich (bruukladdie, zoals je het hoort uit te spreken) maakt over het algemeen zachte, ietwat fruitige whisky's. Behalve deze. Dit is een echte Islay.

In de geur ruik je graan en wat vanille, pas bij het proeven komt de 'peat' tevoorschijn. En goed ook. Licht scherp kantje nog, maar dat is bij het tweede nipje wel weg. De rokerigheid lijkt juist heftiger te worden. Daarnaast ook wat kruidige tonen te ontdekken. 

De afdronk is intens. De nasmaak duurt een tijdje en laat je zitten met een mond vol rook. Aangename rook, dat dan weer wel. Zo'n vanillesigaartje. En als de rookwolken zijn opgetrokken, komen er fruitige tonen naar boven. Iets floraals zelfs. Niet overdreven, maar een fijne nuance.

Al met al een fijne whisky, maar eentje om de avond mee af te sluiten. Typisch Islay dus. Overigens produceert Bruichladdich een heleboel soorten whisky's. Een greep uit hun portfolio: 10yo, 12yo, Yellow Submarine, 16yo bourbon cask finish, Waves, 18yo, 21yo, 40yo, 1998 manzanilla cask, Laddie cl.......... Het gaat maar door.

Johnnie Walker Blue Label [scotland]

[distilleerderij] - blend
      [betekenis] -         
         [gebied] Schotland, Kilmarnock

       [leeftijd] -

          [vaten] Verschillende

        [alcohol] 40%

          [prijs] € € € €

Eindelijk zit het in mijn glas. De heilige graal der blends. Je zou het haast vergeten vanwege het bedrag die je er voor neer legt, maar het ís een blend. Wel een blend van ongeveer 16 whisky's van 20 tot 50 jaar oud. Volgens de verhalen dan. 

Het vocht staart me verleidelijk aan, goud van kleur. Dat wel. In de geur meen ik iets van sinaasappel te herkennen. En wat eikenhout. En lichte turf. Voor de rest wat onbestemd. En dan de smaak...

Daar ben ik even stil van. 

Ik snap nu waarom de fles normaal gesproken in een met fluweel belegde doos wordt geleverd: wat een fluweelzachte whisky. De smaak geeft veel meer bloot dan de geur: kruiden, chocolade, fruit en wat turf. Van alles precies genoeg en dat maakt het een heel aangename whisky. Hij is alleen wat aan de prijs. Dat is jammer, want hiervan zou ik best een fles van in de kast willen. 

De afdronk is mild en lekker. Wat fruitige tonen die langzaam wegebben. Niet mijn hoogste score voor een whisky, maar absoluut een aanrader! Voor wie een lekker gevulde portemonnee heeft. 

Penderyn Portwood [wales]

[distilleerderij] Penderyn 

      [betekenis] -

         [gebied] Wales, Penderyn

       [leeftijd] -

          [vaten] Bourbon vaten en ruby portvaten

        [alcohol] 41%

          [prijs] € € 

Nadat ik vorig jaar al een andere whisky had geproefd van Penderyn [Madeira barriques finish], was ik benieuwd geworden naar hun andere whisky's, zoals de sherry-cask en de portwood. Ik heb ze nu allebei ook in de kast staan. De Portwood heb ik van mijn vrouw voor mijn afgelopen verjaardag gekregen, maar zelf uitgezocht in mijn eigen winkel. Het is triest zo'n eigen geefje, maar het is wel iets wat ik graag wilde.

De kleur is mooi donker en in het licht zie een robijnachtige gloed. Duidelijk een oud ruby portvat waarin de whisky gezeten heeft. In de geur duidelijk port, dat wil zeggen een volle geur met rood fruit en gedroogd fruit zoals dadels en vijgen. En een licht zoetje. Aangezien ik ook een portliefhebber ben, vind ik deze geur erg fijn.

De smaak gaat door waar de geur gebleven is: volle intense smaak van fruit, en weer dat lichte zoetje. En je proeft de port er door heen sijpelen. Je merkt duidelijk dat het alcoholpercentage vrij laag is; de dram is zijdezacht, of beter geschreven, fluweelzacht. Bij het derde nipje komt er iets van turf naar voren waardoor je zeker weet aan een whisky bezig te zijn.

De afdronk is grandioos: intens en hij blijft zeer lang hangen. Na een minuutje lijkt het alsof ik net port heb zitten drinken in plaats van whisky, erg bijzonder. Ik snap nu waarom er Aur Cymru [Welsh goud] op hun flessen staat, het is werkelijk een whisky met een gouden randje! Bijna de perfecte whisky. Wat mij betreft dan.

Ik heb ook een schotse whisky op portvat-finish staan, de Quinta Ruban van Glenmorangie, maar deze Penderyn PW is wat verfijnder. Dat heeft ook te maken met het lagere alcoholpercentage en een minder aanwezige turfsmaak dan de QR.

Greenore 8 years old [ireland]

[distilleerderij] Cooley 

      [betekenis] -

         [gebied] Ierland, County Louth

       [leeftijd] 8 yo

          [vaten] First-fill Bourbonvaten

        [alcohol] 40%

          [prijs] € €

Cooley is een grote naam in het Ierse Whiskey wereldje. Cooley produceert onder andere de merken Connemara, Kilbeggan, Tyrconell en dus Greenore. Deze laatste is een niet heel bekende whiskey en dat komt vooral omdat dit type whiskey vooral in de blends verdwijnt: graanwhiskey. Bijvoorbeeld in de Kilbeggan. 

Graanwhiskey wordt niet van gemoute gerst gemaakt, maar van een ander soort graan. De Greenore 8yo wordt van mais gemaakt. Bij maiswhiskey denk ik vooral aan de VS, dat zijn over het algemeen niet mijn favorieten. Nu maar eens een Ier proberen.

De kleur is helder, strogeel. In de geur lichte houttonen en wat karamel en een geur die ik ook herken van de Amerikaanse whiskeys. Het is me nog niet gelukt daar een bijpassende naam aan te geven. Dan de smaak. Die is mild en met een merkbaar zoetje. Je zou het gemakkelijk kunnen verwarren met een Amerikaan. Alleen heb ik de indruk dat een Amerikaan iets meer rokerig is. De afdronk is intenser dan ik had verwacht. Vanille voert daarbij de boventoon.

Op zich een prima whiskey, maar niet één die in mijn bovenkamer een plekje verdiend. Te Amerikaans, te zoet. Terwijl ik sherry en porttonen in een whisky wel prima kan waarderen. Toch anders.

Millstone 1999 PX cask [nederland]

[distilleerderij] Zuidam

      [betekenis] -

         [gebied] Nederland, Baarle-Nassau

       [leeftijd] 14 yo

          [vaten] PX vaten

        [alcohol] 46%

          [prijs] € € € 

Whisky van vaderlandse bodem, het kan. En op verschillende manieren: Fryske Hynder uit Friesland en Millstone uit Brabant. En waarschijnlijk nog veel meer, maar deze zijn landelijk redelijk goed te krijgen. Ik heb gekozen voor de Millstone van de Zuidam distilleerderij, en wel de PX cask. Maar eerst iets over Zuidam. 

Het familiebedrijf bestaat al voor vele generaties en maakt van alles wat gedistilleerd dient te worden: (oude) jenever, gin, likeur, rum en dus whisky. Met de laatste twee wordt ingesprongen op de verschuiving in de markt van Nederlands gedistilleerd (jenever, likeur) naar buitenlands gedistilleerd (whisky, wodka, rum). Whisky en 'mixables' zijn groeiende producten in de drankenbranche. 

Dan de whisky, daarin hebben ze ook een aantal varianten van geproduceerd, zoals een peated, rye (rogge), american oak, french oak en dus een PX cask. Ze experimenteren er rustig op los. Dan de whisky in mijn glas: veertien jaar lang op oude PX vaten, dat móet gewoon lekker zijn. De kleur is koper en helder. Lekker mollig ook. De geur is anders dan ik had verwacht. Het is fruitig en zelfs iets floraal. In de verte wat kruiden. 

Het eerste slokje doet wat scherp aan, maar het tweede slokje maakt een hoop goed: gedroogd fruit, chocolade, drop, peper. Een ware explosie van aroma's en nuances. Het derde slokje is goed voor de sherry die duidelijk naar voren komt. Wat blijft hangen in de afdronk, zijn de tonen van het pepertje en de sherry. Ook de 46% ABV laat zich niet onbetuigd. Mooie combi. En na enkele minuten proef je het nog steeds, wat een power!

Ik heb nu nog maar een sample, een glas of drie, maar dat is natuurlijk veel te weinig van dit fijne spul. Voor de gewone fles zal ik even moeten gaan sparen.